ઘરેણાંનો ડબ્બો ~વર્ષા શાહ

સીતાફળ, અડધું ખોલેલું, સ્ટીલની વાટકીમાં

પપ્પાના ઉઠવાની રાહ જોતું હતું.

એમણે પડખું ફેરવ્યું અને નજર પડી એવી હસી ઉઠી.

એક પેશી ખોલીને ગર એમની સૂકી જીભ પર મેં ટેરવેથી સેરવ્યો

અને ઠળિયાનું કાળું મોતી વાડકીને તળિયે સરકાવ્યું.

ઓહ, બંધ આંખે

ગરની મીઠાશને બોખા મોંએ તેઓ મમળાવતા રહ્યા.

હું માણતી રહી

સ્વાદ અને આનંદનો આ સંગમ.

 

થોડી ક્ષણો વળી પાછી વીતી ગઈ.

ધ્રુજતી પાંપણો મારા તરફ વાળી તે બોલ્યા:.

ઘરેણાંનો ડબ્બો.

મેં પૂછ્યું, પપ્પા સીતાફળની વાત કરો છોને?

જાણે ચેક મેઇટ થયો હોય અને બાજી જીત્યાનો આનંદ ઉભરે, તેમ

એમનો હાથ ઉંચો કરી, ફરી મલક્યા;

 

મારી સમજ પર કે

સીતાફળને નવાજેલા એમના ખિતાબ પર

એ સમજવાની જરૂર બેમાંથી એકેયને ના રહી.

 

 

 

 

Leave a Reply